اگر در یک کلاس با دخترها بودم

ایام مدرسه رو یادم میاد که در یک کلاس، انواع بچه ها بودند. از کسایی که همیشه به عنوان شر و شیطون میشناحتیم که حتی جلوی معلم ها میرقصیدند و متلک مینداختند، تا کسایی که انقدر مظلوم بودند که همیشه زنگای تفریح، از بقیه ی بچه ها کتک می خوردند. یک عده هم مثل من، جزء بچه های آروم و مثبتی بودند که صرفا سرشون توی کتاب و درس بود و در عین حال، هم معلم ها ، هم بچه ها دوسشون داشتند. 

وقتی به این فکر میکنم که اون پسرها که همجنس هاشون رو سر کلاس شکنجه می کردند و چه کارهای کثیفی رو توی توالت ها و بعد از زنگ پایان مدرسه می کردند، حتما تا حالا صدها بار با دخترهای مختلف رابطه ی جنسی داشتند، ولی منِ بچه مثبت هیچ گاه با هیچ دختری ارتباط نداشتم، به این نتیجه میرسم که اگر در یک کلاس عمومی میشد که در کنار دخترها نشست، صد در صد اکثر دخترها از من خوششون می اومد.

مشکل اینه که در جامعه ی بسته ی ما، این نوع کلاس مختلط اصلا وجود نداره که دختر و پسر، نه به عنوان دو جنس تحریک کننده ، بلکه به عنوان دوتا انسان کنار هم بشینن و دوستی و ارتباط معمولی داشته باشند. در کلاس های مختلط دانشگاه هم، معمولا یک تفکیک جنسیتی از جانب خود دختر و پسرها اعمال میشه و دخترها همیشه در کنار هم میشینن و پسرها هم کنار همجنس های هم. گروه های دوستی و اکیپ ها هم معمولا تفکیک جنسیتی هستد، و باز هم فقط همون پسرهای شر و شیطون تر هستند که سراغ مخ زنی میرن، یا انجمن ها و تشکل هایی مختلط هستند که بیشتر جنبه فعالیت سیاسی دارند.

دخترها اکثرا از پسرها وحشت دارند و فکر میکنند همه دنبال از بین بردن باکرگی و کامجویی جنسی هستند. درحالیکه اگر یک دختر، از 7 سالگی با پسری همکلاسی می بود، هیچ گاه این نگاه جنسیتی وجود نداشت و دخترها می فهمیدند که پسرها هم مثل خودشون انسان هستند و دارای عقل، عاطفه، نیاز و غریزه هستند. اینطوری برای دوستی یا ازدواج، راحت تر اعتماد می کردند.

نوشته شده توسط پسر بدشانس در پنجشنبه پنجم بهمن ۱۳۹۶ |