ديشب رفتم براي خودم لباس زير (شورت و عرقگير) بخرم كه ديدم فروشنده يك آقاي جوان هست و لباسهاي زير زنانه هم داره. همزمان كه من خريد ميكردم يك خانم متاهلي هم با شوهرش اومده بود و شورت ميخواست. آقاي فروشنده هم تك تك شورتاي گل گلي زنونه رو بهش نشون ميداد و زنه هم در مورد راحت بودن شورتا سوال مي كرد.
يك لحظه خودم رو گذاشتم جاي اين فروشنده ي جوان و اينكه اگه به جاي اين خانم، دختران جوان دنبال خريد شورت و سوتين باشن! من با اولين سوال دختر آلتم سفت ميشد و احتمالا نمي تونستم در حالت ايستاده بهش توضيح بدم! چون تصور اينكه شورت دختري كه روبرومه، دست منه، آدمو تحريك ميكنه. فكر كن دختره مي پرسه: كدومش راحت تره؟ و من ميگم: اين فاقش بلنده اذيتت نمي كنه! اگه باسنت بزرگه اين يكي رو ببر! يا ميگم اين يكي پنبه ست عرق نميكني!
يا سوتين ميخواد، بايد بپرسم: سايزتون چنده؟ خود به خود سايز سينه دختر دستم مياد! بعد دختره ميگه: از اينا كه بنديه نميخوام، توري ميخوام! خود به خود نگاهم مي افته به سينه هاش!
من موندم چطوري فروشنده هاي مرد ميتونن لباس زير زنونه بفروشن؟ خيلي تحريك آميزه. ديگه دكتر هم نيستند كه عادت كرده باشن. از اونطرفش كه زن جوان شورت مردونه بفروشه هم ديدم، ولي بعيده زنها خيلي تو فكر اندام مرد جوان برن و تحريك بشن.