چرا دخترهای وبلاگ، از من بیزارند؟

من این مدت خیلی فکر کردم که دیگه وبلاگ رو ادامه ندم. چون هر بار که از فشارهای جنسی و عاطفیم می نوشتم، بلافاصله سیل انتقادات و نصیحت ها از جانب مخاطبین سرازیر میشد و الان هم میشه. بر عکس، توی صفحه ی اصلی اینستاگرامم که دخترهای مختلفی رو بدون شناخت قبلی فالو کردم و اونها هم من رو فالو کردند، دختر خانم ها خیلی با احترام با من برخورد می کنند.

احساس می کنم که چون در اینستاگرام ، عکسهای واقعی من رو می بینند و می دونند که من نرمال هستم و تیپ میزنم، در بعضی محافل و مهمونی ها شرکت می کنم، مسافرت داخلی یا خارجی میرم، و احیانا تصاویری که از خونه و دیدارم با بعضی هنرمندان یا سیاستمداران رو منتشر میکنم، در نظر مخاطبم یک آدم پولدار و مهم و اجتماعی جلوه می کنم.

حتی وقتی در مورد تنهاییم توی اینستا میگم، هیچ وقت نمیگن که چه کسی به تو زن میده یا تو باید خودت رو تغییر بدی، اکثر قریب به اتفاق تعجب می کنند و میگن: "لابد خودت سخت گیر هستی، وگرنه این همه دختر ریخته!" 

اما وبلاگ رو برای این انتخاب کردم که بتونم در عین ناشناخته بودن، حرفهای دلم و نیازهای شخصیم رو عنوان کنم تا شاید کسی بتونه درکم کنه و دوست من باشه. اما متاسفانه از کمترین احترامی نزد مخاطبینم برخوردار نیستم. همه از اول نسبت به من یک دیدگاه منفی دارند و هر حرفی که به عنوان دردو دلم نوشتم رو توی سر خودم می کوبند! 

درحالیکه اکثر پسرها از طریق همین شبکه های اجتماعی و اینترنت، با دخترها دوست شدند و دخترها به راحتی پذیرای پسرهایی که هیچ چیزی از زندگی شخصیشون نمی دونن، هستند. آیا من باید وبلاگ نوشتن و راحت نویسی رو تعطیل کنم تا از این همه نیش و کنایه و نصیحت و محکومیت مخاطبینم در امان باشم و فقط همون اینستاگرام رو ادامه بدم؟

.: شرم الکی :. ...