عورت نمایی پسران

هفته قبل در صفحه ی اینستاگرامِ خانمِ مسیح علینژاد - خبرنگار مقیم خارج - یک فیلمی رو دیدم که یک آقای جوانی در مقابل یک دختر خانم در حال عورت نمایی و خود ارضایی هست و اون خانم هم - که پشت به دوربین موبایلش هست - چند بار میگه: "خاک تو سرت" و زنگ خونه رو میزنه. (فیلم اینجا)

از این موارد در جامعه ی ما خیلی زیاد هست و شاید به عطش جنسی و نبودِ امکانی برای برطرف کردن میل جنسی بر می گرده. من میدونم که اکثر پسرهای جوان، دلشون میخواد که آلت تناسلیشون رو جنس مخالف ببینه و با پسندیده شدنش توسط یک دختر، و حتی تحریک شدن دختر احساس خوبی پیدا می کنن. اما کمتر پسری دوست داره که با نشون دادن آلت تناسلیش باعث آزار یک دختر بشه و از دختر فحش بشنوه.

من با اینکه خودم تجربه خود ارضایی دارم و نیاز جنسی فوق العاده ای هم دارم، با دیدن اون فیلم، بسیار اذیت شدم و چندشم شد. چون تا به حال هم حتی یک بار تجسم نکردم که برم وسط خیابون و در مقابل یک دختر خود ارضایی کنم، و همیشه عمل جنسی رو در خلوت خودم و در حالت معاشقه و رضایت دوطرفه می بینم. من حتی یک بار هم دخترها رو به دید یک ابزار جنسی(یک تیکه واژن) نگاه نکردم و هر حرفی که راجع به سکس در این وبلاگ میزنم، مربوط به رابطه ی عاشقانه با یک همسر هست.

به نظرم چنین پسرهایی که با دیدنِ هر دختری - ولو بی حجاب و حتی نیمه برهنه - فورا تحریک میشن و دست به آلتشون می گیرن یا توی مکان های شلوغ خودشون رو به دخترها می مالن، بیماری روانی دارند و اگر فقط یک لحظه تصور کنن که اون هم مثل خواهر منه، امکان نداره کاری که باعث آزارش میشه انجام بدن.

....................

پ.ن:

1_ به دلیل تداوم بی حرمتی های زیاد در کامنتهای پست قبل، از این به بعد هیچ کامنتی رو نه تایید میکنم نه پاسخ میدم. فعلا صفحه کامنت باز هست، اما اگر باز هم بی حرمتی ببینم، این بار اصلا اجازه درج کامنت نمیدم و اینجا رو مثل یک کانال تلگرام یکطرفه میکنم، فقط برای درج نظراتم. البته خیلی علاقمند به دیالوگ و گفتگو با مخاطبینم بودم، ولی گویا مخاطبین اهل گفتگو نیستند و مونولوگ رو بیشتر می پسندند. 

2_ بعضی ها هم ادعای همدردی با هموطنان زلزله زده دارند، اما گویا اسرائیلی و عربستانی هستند که به یک ایرانی وبلاگ نویسی که صرفا دردو دل می نویسه انقدر اهانت می کنند. به قول دکتر الهی قمشه ای: «ای کاش دعای مرگ برای دیگر ملتها از دهان ایرانیان بیفتد، ای کاش جمعه به جمعه برای نیمی از جهان آرزوی مرگ و نیستی نکنیم تا اینقدر مملکتمان دچار مرگ و غم و عزا نشود، همان انرژی منفی که بعد هر نماز از حلقوم ایرانیان هیجان زده در میاید، عاقبت به سر ایرانیان بر می گردد، کاش بعد هر نماز در مساجد آرزوی برکت و ایمان و یکتاپرستی برای تمام دنیا می کردیم تا شاید قطره ای از این دریای انرژی مثبت به خودمان بازگردد.»

نوشته شده توسط پسر بدشانس در سه شنبه بیست و سوم آبان ۱۳۹۶ |