آخرین مطالب
امکانات وب
فکر کن اون زمان که نوجوون بودم، همه ی پسرهای دبیرستانی، دلشون دوست دختر میخواست و تو هم دختری رو میخوای که دوستت داشته باشه. ولی مذهبی هستی و شدیدا خجالتی، چطوری می تونی به دختر برسی جز اینکه بگی ازدواج؟
مادرم از همون موقع میگفت: حالا که دانشگاه نرفتی، لااقل برو سرِ کار که وقتی خواستگاری میریم، بگیم شغلش اینه. اما از دوازده سال پیش، هر بار که جایی رو پدرم معرفی می کرد و میرفتم، خبری از خواستگاری نبود. حتی یک سال در شرکت عَموم کار می کردم و به شدت هم تحت فشار بودم، اما هیچ دختری وجود نداشت یا اگر خواستگاری میرفتم، فرد مورد نظرم پیدا نمیشد.
حالا باز دوباره پدرم یک شغلی رو برای من پیدا کرده که نمایندگی یک شرکت خارجی هست و ممکنه حتی دائما سفر خارجی برم. اما مشکل اینه که انگیزه ای برای رفتن به سر کار ندارم و شدیدا تحت فشار روحی هستم. وقتی ببینی همه ی پسرها با دخترن، تو هم دلت میخواد و نمی تونی خودت رو توی یک اتاقی به نام محل کار، حبس کنی. یا باید زن داشته باشی یا دوست دختر، اما وقتی بفهمی که هیچکدومش رو نداری، خیلی خیلی زجر میکشی.
آیا بقیه بدون هیچ فکری نسبت به جنس مخالف، میرفتند سر کلاس درس میشستند و کنکور میدادند و طی 4 یا 6 سال دانشگاه، اصلا با کسی دوست نمیشدند؟ مگه میشه بدون در نظر گرفتنِ یک همدم، به خودت بقبولونی که مثلا این 4 یا 6 سال رو نماز بخون، درس بخون، سر کار برو، بعدا که مستقل شدی به جنس مخالف فکر کن؟
سال قبل خواهر و برادر کوچکترم به من گفتند که عضو اینستاگرام بشو که لااقل اونجا بتونی با دخترها آشنا بشی. اما عجیبه که در اینستاگرام هم کسی دنبال آشنایی برای ازدواج یا دوستی نیست و دائما افراد آنفالوم می کنن! من واقعا در دنیای واقعی، انقدر سر به زیر و خجالتی هستم که خودم نمی تونم مثل پسرهای دیگه زبون بریزم و دختری رو جذب کنم و اگر در محیط مختلطی هم باشم، به شدت زجر میکشم، فقط اینترنت هست که میشه رو در رو با جنس مخالف حرف زد، اما در وبلاگ هم، دخترها یا دائما نصیخت می کنند یا حمله!
..............
پ.ن: حالا دوباره یک عده شروع به فحاشی و حمله و نصیحت می کنند!!
نوشته شده توسط پسر بدشانس در چهارشنبه هشتم شهریور ۱۳۹۶ |